In 1957 werd NMEA opgericht door een groep handelaren die zich verzamelden tijdens de New York Boat Show.
Hun doel was om te bespreken hoe ze de relaties met fabrikanten van scheepselektronica konden versterken.
Op dat moment realiseerden deze handelaren zich niet de impact die zo'n vergadering zou hebben op de maritieme industrie.
In de beginjaren richtte de vereniging zich op het verbeteren van de communicatie met fabrikanten.
Langzaamaan werden fabrikanten uitgenodigd om deel te nemen aan de activiteiten van NMEA®.
Tegelijkertijd ontwikkelde NMEA® nauwe banden met de FCC, de Amerikaanse kustwacht en RTCM.
De interactie tussen deze groepen heeft geleid tot belangrijke beleidswijzigingen die de maritieme
industrie hebben beïnvloed.
NMEA-tijdlijn:
1957: National Marine Electronics Association (NMEA) opgericht
1983: NMEA 0183 v1.00 gepubliceerd door NMEA
1985: NMEA 0183 gestandaardiseerd als IEC 61162-1
1992: NMEA 0183 v2.00 uitgebracht
1994: N2K-ontwikkeling begonnen door de Standaardcommissie
2000: NMEA 0183 v3.00 uitgebracht
2001: NMEA 2000 v1.000 uitgebracht
2008: NMEA 2000 gestandaardiseerd als IEC 61162-3
2008: NMEA 0183 v4.00 uitgebracht
~2009: NMEA 2000 wordt de industriestandaard
2022: NMEA 2000 v3.000 uitgebracht
In 1964 werd de eerste Product Award uitgereikt aan Everett Sarratt van Enac als erkenning voor zijn ontwikkeling
van de DX Navigator Loran.
Deze prijs maakte deel uit van een programma ontworpen door Nancy Merriam en John Koleda om de hoogste
normen op het gebied van elektronische maritieme apparatuur te erkennen. Tegenwoordig
is dit programma nog steeds een belangrijk onderdeel van NMEA. Na de oprichting van NMEA in 1969 begon de
vereniging plannen te maken voor de productie van een verenigingsnieuwsbrief. Met de hulp van Don Burns als
redacteur/uitgever werd begin jaren zeventig 'NMEA® News' geboren. Burns speelde een belangrijke rol in de
vroege groei van de NMEA® en na zijn plotselinge dood in 1977 nam zijn vrouw Susan de verantwoordelijkheden
van het tijdschrift op zich. Het tijdschrift bleef onder haar leiding bloeien en later werd ze tot secretaris
van de vereniging gekozen. Haar bijdragen aan de vereniging bleken van onschatbare waarde en haar werd een
onderscheiding voor uitmuntende diensten toegekend. Na de vroegtijdige dood van Susan eind jaren tachtig
begon de vereniging met het publiceren van het "NMEA® News" en dat gaat vandaag de dag verder als het Marine
Electronics Journal, het officiële tijdschrift van de NMEA.
Naast dat producten worden erkend voor uitmuntendheid, werd het Fessenden Award-programma geïnitieerd door
Sid Konisberg en Bob en Nancy Merriam. Deze prijs is bedoeld om personen te erkennen voor hun belangrijke
bijdragen aan de maritieme elektronische sector. In 1979 ontving Jack Cain van Lorain Electronics de NMEA
Fessenden Award voor zijn ontwikkeling van een geïntegreerd VHF-radiocommunicatienetwerk in de Grote Meren.
De Fessenden Award is geen jaarlijkse onderscheiding, maar wordt uitgereikt wanneer dit gerechtvaardigd is.
NMEA creëerde begin jaren tachtig de enige uniforme interfacestandaard voor digitale gegevensuitwisseling
tussen verschillende maritieme elektronische producten. Dr. Robert Freeman, een fabrikant van stuurautomaten,
was verantwoordelijk voor een groot deel van het vroege werk aan de normen. De NMEA 0183-interfacestandaard wordt
algemeen aanvaard door fabrikanten en wordt, dankzij de inspanningen van Frank Cassidy, erkend door maritieme
instanties over de hele wereld. Frank Cassidy speelde een belangrijke rol bij het aannemen van de standaard
als basis voor een internationale standaard door de Internationale Elektrotechnische Commissie in Europa.
Het actualiseren en uitbreiden van het protocol en de ontwikkeling van toekomstige standaarden wordt vandaag nog
voortgezet door een commissie van NMEA-vrijwilligers.
Met de hulp van Don Derryberry werd begin jaren tachtig het Certified Marine Electronic Technician (CMET)-programma
opgezet. Het doel van het CMET-programma was om de consument ervan te verzekeren dat de technicus die aan zijn
schip werkte meer dan een basiskennis van elektronica in het algemeen had. Met deze certificering heeft de
technicus blijk gegeven van zijn competentie en bekendheid met maritieme producten. Het CMET- en nu NMET-programma
wordt vandaag de dag voortgezet omdat de steeds toenemende behoefte aan een dergelijk programma bestaat.
De visie van voormalig voorzitter Mark Young hielp begin jaren 2000 bij de ontwikkeling van het NMEA
Installer-trainingscertificeringsprogramma. Dit programma streeft vandaag de dag naar een primair ledenvoordeel
voor installerende leden en wordt erkend door grote elektronicafabrikanten.
Naast deze belangrijke aspecten van NMEA blijft de vereniging een forum bieden voor haar leden door middel
van regelmatige communicatie vanuit het nationale kantoor, regionale bijeenkomsten en haar jaarlijkse conferentie.
Uw ervaring op deze site wordt verbeterd door het gebruik van cookies.